гнайнік, ✂, м.

  1. Гнойны нарыў, крыніца выдзялення гною.

    • Разрэзаць г.

  2. перан. Ачаг якой-н. шкоднай грамадскай з’явы.

|| прым. гнайніковы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)