глытаць, ; незак.

Пры дапамозе мышцаў горла праштурхоўваць што-н. праз стрававод.

  • Г. ежу.
  • Г. кнігі (перан. прагна і без разбору чытаць).
  • Г. слёзы (перан. старацца стрымаць слёзы).
  • Г. паветра (уцягваць у сябе).
  • Г. словы (перан. гаварыць хутка і неразборліва).

|| аднакр. глытнуць, .

|| наз. глытанне, .

|| прым. глытальны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)