глыбіня назоўнік | жаночы род
-
Адлегласць ад паверхні да дна або ад якога-н. месца ў напрамку да нізу.
- Г. возера.
-
чаго. Прастора ўнутр ад мяжы, ад краю чаго-н.
- У глыбіні лесу.
-
пераноснае значэнне, чаго. Сіла, ступень праяўлення чаго-н.; змястоўнасць.
- Г. пачуцця.
- Г. думак.
Фразеалагізмы:
- Да глыбіні душы — вельмі моцна крануць, уразіць.
- У глыбіні душы — пра пачуцці, перажыванні людзей, скрытыя ад іншых.
- У глыбіні вякоў — у далёкім мінулым.
|| прыметнік: глыбінны.
- Глыбінная бомба (супраць падводных лодак).
- Глыбінная веска (якая знаходзіцца далёка ад цэнтра).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)