глушыцель назоўнік | мужчынскі род
-
Прыстасаванне для змяншэння сілы гуку рухавіка, механізма і пад. (спецыяльны тэрмін).
-
пераноснае значэнне: Той, хто глушыць (у 3 знач.), падаўляе што-н.
- Глушыцель крытыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)