глушыць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Перашкаджаць слухаць. Розныя шумы глушылі прамову і нічога не было чуваць.
-
Рабіць нячутным, заглушаць.
- Г. радыё.
-
Не даваць расці, перашкаджаць развіццю чаго-н.
- Крапіва глушыла буракі.
- Г. ініцыятыву (пераноснае значэнне).
-
Моцным ударам аглушаць, пазбаўляць прытомнасці.
- Г. рыбу.
-
Выключаць (матор, машыну і пад.).
- Г. матор.
-
Вельмі многа піць чаго-н. (пераважна алкагольнага; размоўнае).
- Г. гарэлку.
|| закончанае трыванне: заглушыць і аглушыць.
|| назоўнік: глушэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)