глотка назоўнік | жаночы род
-
Частка стрававальнага тракту — мышачная трубка, якая злучае поласць рота са страваводам.
-
Тое, пrrо і горла (у 1 знач.; размоўнае).
- Схваціць за глотку.
- Драць глотку (крычаць моцна і без толку).
|| прыметнік: глотачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)