гліна назоўнік | жаночы род
Асадкавая горная парода, якая пры злучэнні з вадой утварае цестападобную масу, ужыв. для ганчарных вырабаў, будаўнічых і скульптурных работ.
|| прыметнік: гліняны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)