глядзець, ; незак.

  1. на каго-што і ў што. Накіроўваць позірк, каб убачыць каго-, што-н.

    • Г. на неба.
    • Г. на экран.
    • Вокны глядзяць у агарод (перан. выходзяць на агарод).
  2. Прысутнічаючы дзе-н. і разглядаючы, знаёміцца з кім-, чым-н.

    • Г. спектакль.
    • Г. выстаўку карцін.
  3. Рабіць агляд, абследаванне.

    • Г. хворага.
  4. каго-што, каго-чаго, за кім-чым і са злуч. уступальны. «каб». Даглядаць, турбавацца (разм.).

    • Г. дзяцей.
    • Г. за парадкам.
    • Г., каб усё было, як трэба.
  5. Браць прыклад з каго-н., лічыцца з кім-н.

    • Г. на старэйшых.
    • Не глядзі на лежабокаў.
  6. Так ці інакш адносіцца да каго-, чаго-н., мець сваю ацэнку.

    • Г. на рэчы проста.
  7. Віднецца, паказвацца адкуль-н.

    • Беднасць глядзела з кожнага кутка хаты.
  8. глядзі(це)! у знач. вык. Выражае:

    1. папярэджанне або пагрозу.
      • Глядзіце, не спазніцеся!;
    2. здзіўленне, спалох.
      • Глядзі, што нарабіў гэты разбойнік!;
    3. ужыв. як знак спасылкі ў тэксце.
      • Глядзі наступную старонку.
  9. глядзі, 2 ас. адз. цяп. глядзіш у знач. пабочн.

    • Між тым, тым часам (разм.).
    • Глядзіш, і жніво надыдзе.
    • За якую гадзіну, глядзіш і грыбоў вядро.
  10. гляджу (глядзім) у знач. пабочн. Як выяўляецца (разм.).

    • Гляджу, аўтобус ужо на прыпынку.

  • Воўкам глядзець (разм.) — таіць злосць на каго-н.

  • Глядзець з рук каго або чыіх (разм. неадабр.) — не мець самастойнасці, быць у матэрыяльнай залежнасці ад каго-н.

  • Глядзець праўдзе ў вочы — чэсна і правільна ўсё ўспрымаць.

  • Глядзець праз пальцы (разм. неадабр.) — несур’ёзна ставіцца да каго-, чаго-н., наўмысна не надаваць сур’ёзнай увагі каму-, чаму-н.

  • Глядзець смерці ў вочы — быць у вялікай небяспецы.

  • Як у ваду глядзеў (разм.) — быццам наперад ведаў.

|| зак. паглядзець, .

|| аднакр. глянуць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)