гіз назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
-
гл. гізаваць.
-
Вялікая муха, самка якой жывіцца кроўю жывёлы і чалавека; сляпень.
- Г. напаў на скаціну.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
гіз назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
гл. гізаваць.
Вялікая муха, самка якой жывіцца кроўю жывёлы і чалавека; сляпень.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)