гільза, ​, ж.

  1. Металічная трубка для кулі, снарада з дном, у адтуліну якога ўстаўляецца капсуль.

  2. Папяровая трубачка, якую набіваюць тытунём пры вырабе папярос.

|| прым. гільзавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)