герой назоўнік | мужчынскі род
-
Храбры, самаэдданы чалавек, які зрабіў, робіць подзвігі.
- Г. Вялікай Айчыннай вайны.
- Г. працы.
-
Галоўная дзеючая асоба літаратурна-мастацкага твора.
- Г. рамана.
-
чаго. Асоба, што ўвасабляе ў сабе характэрныя рысы эпохі, асяроддзя.
- Г. нашага часу.
-
Чалавек, які чым-н. вылучыўся, які з’яўляецца прадметам захаплення.
- Г. дня.
Герой Беларусі — вышэйшая ўзнагарода Рэспублікі Беларусь.
Герой Савецкага Саюза — ганаровае званне, якое прысвойвалася ў СССР за выключную доблесць і гераізм.
Герой Сацыялістычнай Працы — ганаровае званне, якое прысвойвалася ў СССР за выдатныя дасягненні ў галіне народной гаспадаркі і культуры.
Горад-герой — ганаровае званне, прысвоенае гарадам, насельніцтва якіх праявіла асаблівы гераізм у гады Вялікай Айчыннай вайны.
Крэпасць-герой — ганаровае званне, прысвоенае Брэсцкай крэпасці.
|| жаночы род: гераіня.
Маці-гераіня — ганаровае званне, прысвоенае жанчыне — маці, якая выхавала не менш як 10 дзяцей.
|| прыметнік: геройскі.
- Г. ўчынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)