герой, , м.

  1. Храбры, самаадданы чалавек, які зрабіў, робіць подзвігі.

    • Г. Вялікай Айчыннай вайны.
    • Г. працы.
  2. Галоўная дзеючая асоба літаратурна-мастацкага твора.

    • Г. рамана.
  3. чаго. Асоба, што ўвасабляе ў сабе характэрныя рысы эпохі, асяроддзя.

    • Г. нашага часу.
  4. Чалавек, які чым-н. вылучыўся, які з’яўляецца прадметам захаплення.

    • Г. дня.

  • Герой Беларусі — вышэйшая ўзнагарода Рэспублікі Беларусь.

  • Герой Савецкага Саюза — ганаровае званне, якое прысвойвалася ў СССР за выключную доблесць і гераізм.

  • Герой Сацыялістычнай Працы — ганаровае званне, якое прысвойвалася ў СССР за выдатныя дасягненні ў галіне народнай гаспадаркі і культуры.

  • Горад-герой — ганаровае званне, прысвоенае гарадам, насельніцтва якіх праявіла асаблівы гераізм у гады Вялікай Айчыннай вайны.

  • Крэпасць-герой — ганаровае званне, прысвоенае Брэсцкай крэпасці.

|| ж. гераіня, .

  • Маці-гераіня — ганаровае званне, прысвоенае жанчыне — маці, якая выхавала не менш як 10 дзяцей.

|| прым. геройскі, .

  • Г. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)