Verbum

гаворка назоўнік | жаночы род

1. Дзелавая ці сардэчная размова; словы, выказванне аднаго з субяседнікаў.

   • Гаворка ў іх не ладзілася.
   • Пра што ідзе гаворка?

2. Пагалоска. Пайшла нядобрая гаворка па вёсцы.

3. Мясцовая разнавіднасць тэрытарыяльнага, абласнога дыялекту.

   • Чэрвеньская гаворка.
   • Гаворкі Маладзечаншчыны.

4. Мова як сродак зносін паміж людзьмі (звычайна пра вусную гутарковую мову).

   • Госці з Кіева добра разумелі беларускую гаворку.
   • Пустая гаворка — непатрэбная, бескарысная размова, балбатня.