гаварыць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Карыстацца вуснай мовай, валодаць якой-н. мовай, вымаўляць словы.
- Дзіця яшчэ мала гаворыць.
- Г. па-іспанску.
- Манера г.
-
Выражаць вусна думкі, паведамляць.
- Г. праўду.
- Г. павольна.
- Газета гаворыць пра дасягненні беларускіх ільнаводаў.
-
Выказваць думку, меркаванне, абмяркоўваць што-н.
- Аб поспехах айчыннай касманаўтыкі гаворыць уся краіна.
-
Весці гутарку, размаўляць.
- Г. з табою немагчыма.
-
пераноснае значэнне, пра што, аб чым і за што. Сведчыць, паказваць на што-н.
- Гэты выпадак гаворыць пра многае.
- Гэгпа гаворыць само за сябе (не патрэбна ніякіх доказаў, тлумачэнняў).
-
пераноснае значэнне, у кім. Праяўляцца ў чыіх-н. паводзінах, словах і пад.
- У ім гаворыць сумленне.
- Гаварыць на розных мовах — не разумець адзін аднаго.
|| закончанае трыванне: сказаць.
|| назоўнік: гаварэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)