гатовы прыметнік

  1. да чаго і з інфінітывам: Які зрабіў усе неабходныя прыгатаванні.

    • Г. да ад’езду.

  2. на што або з інфінітывам: Які схільны зрабіць што-н., з якім можа што-н. адбыцца.

    • Г. памагаць садзіць бульбу.
    • Бульба гатова зацвісці.

  3. Канчаткова зроблены, годны для ўжывання, выкарыстання.

    • Абед г.
    • Гатовыя дэталі.
    • На ўсім гатовым (назоўнік: на поўным забеспячэнні).

  4. толькі кар. ф., у знач. выказніка: Выражае канчатковы вынік якога-н. дзеяння або стану і ўжываецца ў значэннях: 1) памёр, сканаў; 2) зусім п’яны (размоўнае).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)