гаспадар назоўнік | мужчынскі род

  1. Уласнік, уладальнік каго-, чаго-н.

    • Г. кватэры.
  2. (звычайна з азначэннем). Той, хто займаецца гаспадарчымі справамі.

    • Руплівы г.
  3. пераноснае значэнне, чаго. Паўнаўладны распарадчык.

    • Народ — г. сваей краіны.
    • Г. свайго лесу.
  4. Галава дома, сям’і.

    • Г. за гарэлачку, а гаспадыня за талерачку (прыказка).
    • Г. — галава ў хаце (прыказка).

Гаспадар свайго слова (адабральнае) — пра чалавека, у якога слова не разыходзіцца са справак.

|| жаночы род: гаспадыня і гаспадынька.

|| прыметнік: гаспадарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)