гаспадар, , м.

  1. Уласнік, уладальнік каго-, чаго-н.

    • Г. кватэры.
  2. (звычайна з азначэннем). Той, хто займаецца гаспадарчымі справамі.

    • Руплівы г.
  3. перан., чаго. Паўнаўладны распарадчык.

    • >Народ — г. сваёй краіны.
    • Г. свайго лесу.
  4. Галава дома, сям’і.

    • Г. за гарэлачку, а гаспадыня за талерачку (прыказка).
    • Г. — галава ў хаце (прыказка)./li>

  • Гаспадар свайго слова (адабр.) — пра чалавека, у якога слова не разыходзіцца са справай.

|| ж. гаспадыня, і гаспадынька, .

|| прым. гаспадарскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)