гаспадар назоўнік | мужчынскі род
-
Уласнік, уладальнік каго-, чаго-н.
- Г. кватэры.
-
(звычайна з азначэннем). Той, хто займаецца гаспадарчымі справамі.
- Руплівы г.
-
пераноснае значэнне, чаго. Паўнаўладны распарадчык.
- Народ — г. сваей краіны.
- Г. свайго лесу.
-
Галава дома, сям’і.
- Г. за гарэлачку, а гаспадыня за талерачку (прыказка).
- Г. — галава ў хаце (прыказка).
Гаспадар свайго слова (адабральнае) — пра чалавека, у якога слова не разыходзіцца са справак.
|| жаночы род: гаспадыня і гаспадынька.
|| прыметнік: гаспадарскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)