Verbum

гарызонт, ✂, м.

1. Бачная мяжа неба і зямной ці воднай паверхні, а таксама прастора неба над гэтай мяжой.

   • Ні воблачка на гарызонце.
   • З’явіцца на чыім-н. гарызонце (перан. з’явіцца сярод якіх-н, людзей).

2. Уся бачная вакол назіральніка прастора, далягляд.

   • З самалёта адкрыўся шырокі г.

3. Круг ведаў, інтарэсаў, ідэй.

   • Студэнт з шырокім гарызонтам.
   • Г. паэта.

4. мн., перан. Круг дзеянняў, магчымасцей.

   • Перад моладдзю адкрыты шырокія гарызонты.

5. Узровень вады ў рацэ ці вадаёме, а таксама ўвогуле ўзровень чаго-н. (спец.).

   • Г. глебавых вод.

6. Узровень знаходжання на якой-н. вышыні горных парод.

   • Г. вапняку. Фразеалагізмы:

◊

• Знікнуць з гарызонта — перастаць з’яўляцца дзе-н., у якой-н. кампаніі.