гаротнік

назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Які пастаянна жыве ў горы, нястачы; гарапашнік.

|| жаночы род: гаротніца.

|| прыметнік: гаротніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)