гармідар, ​✂, м. (разм.).

1, Гучная бязладная гаворка наперабой; шум, вэрхал.

  1. Беспарадак, неразбярыха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)