гарката (гаркота) назоўнік | жаночы род

  1. Горкі смак, пах.

    • Г. ў роце.
    • Есці гаркату (што-н. горкае).

  2. пераноснае значэнне: Пачуццё горычы як вынік якіх-н. няўдач.

    • Г. на сэрцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)