гарэць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Паддавацца дзеянню агню, знішчацца агнём.

    • Дровы гараць.
  2. Дзейнічаць, быць у спраўнасці (пра тое, што дае полымя, святло).

    • Пліта гарыць.
  3. Траціць усё набытае з прычыны пажару, аказацца пагарэльцам.

    • Нашы родзічы два разы гарэлі ад маяанкі.
  4. Быць у ліхаманкавым стане.

    • Дзіця ўсю ноч гарэла.
  5. Чырванець ад прыліву крыві.

    • Вушы гараць.
  6. Ззяць, блішчаць.

    • На сонцы гарэлі гронкі рабіны.
    • Вочы гараць ад крыўды.
  7. пераноснае значэнне, чым. Зазнаваць якое-н. моцнае пачуццё.

    • Г. нянавісцю.
  8. пераноснае значэнне, ад чаго. Зведваць моцнае пачуццё пад уздзеяннем чаго-н.

    • Г. ад сораму.
  9. пераноснае значэнне: Поўнасцю аддавацца рабоце, ідэі і пад.

    • Хто сам на працы гарыць, той і людзям свеціць (прыказка).
  10. Псавацца, гнісці ад перагрэву.

    • Сена гарыць у копах.
    • Пасевы гараць (сохнуць ад засухі).
  11. пераноснае значэнне: Хутка зношвацца, рвацца (пра адзенне, абутак).

    • На дзетках хутка гарыць адзежа.
  12. пераноснае значэнне: Быць пад пагрозай зрыву па прычыне спазнення, упушчэння тэрмінаў.

    • План гарыць.
    • Пуцёўка гарыць.
  13. Цвісці (пра агуркі, гарбузы і пад.).

    • Агуркі пачалі г.

Фразеалагізмы:

  • Вока (зуб) гарыць на што (размоўнае) — вельмі хочацца мець што-н.
  • Гары яно гарам; хай яно гарам гарыць (размоўнае) — ужываецца як праклён.
  • Гарыць душа (нутро) у каго, чыя (чыё) (размоўнае) — хто-н. вельмі ўсхваляваны, узбуджаны.
  • Гарыць зямля пад нагамі ў каго — пра небяспечнае становішча для каго-н., у сувязі з чым прыходзіцца ўцякаць.
  • На злодзеі шапка гарыць (размоўнае) — гавораць пра таго, хто міжвольна сам выдае сябе ў тым, што больш за ўсё імкнецца ўтаіць.
  • Не гарыць (размоўнае) — няма патрэбы ў спешцы.
  • Работа (усё) гарыць у руках у каго (размоўнае адабральнае) — работа ідзе добра, хутка.
  • Скура гарыць на кім (размоўнае неадабральнае) — пра залішне рухавага, неспакойнага чалавека.
  • Як мокрае гарыць (размоўнае неадабральнае) — вельмі марудна.

|| закончанае трыванне: згарэць.

|| назоўнік: гарэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)