Verbum

гарадзіць, ​^✂; незак.

1. Ставіць плот, паркан і пад.

   • Г. агарод.

2. перан. Гаварыць абы-што, выдумляць.

◊

• Стары гаворыць — гародзіць, ды на праўду выходзіць (прыказка).
• Агарод (гарод) гарадзіць (разм.) — пачынаць якую-н. клапатлівую справу.

|| наз. гарадзьба, ✂.