гарадзіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Ставіць плот, паркан і пад.

    • Г. агарод.
  2. пераноснае значэнне: Гаварыць абы-што, выдумляць.

Фразеалагізмы:

  • Стары гаворыць — гародзіць, ды на праўду выходзіць (прыказка).
  • Агарод (гарод) гарадзіць (размоўнае) — пачынаць якую-н. клапатлівую справу.

|| назоўнік: гарадзьба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)