гар1 назоўнік | мужчынскі род
-
Едкі пах ад няпоўнага згарання чаго-н.
- Запахла гарам.
-
Рэшткі перагарэлага каменнага вугалю.
- Пасыпаць дарожкі гарам.
-
Выпаленае месца ў лесе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)