гар

назоўнік | мужчынскі род

  1. Едкі пах ад няпоўнага згарання чаго-н.

    • Запахла гарам.

  2. Рэшткі перагарэлага каменнага вугалю.

    • Пасыпаць дарожкі гарам.

  3. Выпаленае месца ў лесе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)