гала, ✂, н. (разм.).

  1. Голае месца, чыстая прастора.

  2. Цвёрды круглы ком зямлі, гліны.

|| прым. галавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)