гакнуць, ✂; зак. і аднакр. (разм.).

  1. Стукнуць з вялікай сілай.

    • Г. абухом па бервяне.

  2. Ужыв. замест некаторых дзеясловаў для абазначэння дзеяння, якое адбываецца з вялікай сілай, запалам, азартам (з захаваннем кіравання гэтых дзеясловаў).

    • Гакнулі па тры кружкі піва.

|| незак. гакаць, ✂.

|| наз. гаканне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)