гайка назоўнік | жаночы род

Дэталь з адтулінай, што мае вінтавую разьбу, для накручвання на што-н.

Аслаблі гайкі ў каго (размоўнае іранічны сэнс) — пра таго, хто не мае волі, не здолен дзейнічаць.

Падкруціць (закруціць) гайку (гайкі) (размоўнае) — строга патрабаваць.

|| прыметнік: гаечны.

  • Гаечная разьба.
  • Г. ключ (для закручвання гаек).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)