гайка назоўнік | жаночы род
Дэталь з адтулінай, што мае вінтавую разьбу, для накручвання на што-н.
Аслаблі гайкі ў каго (размоўнае іранічны сэнс) — пра таго, хто не мае волі, не здолен дзейнічаць.
Падкруціць (закруціць) гайку (гайкі) (размоўнае) — строга патрабаваць.
|| прыметнік: гаечны.
- Гаечная разьба.
- Г. ключ (для закручвання гаек).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)