гаіць, ; незак.

Залечваць, даваць магчымасць зажываць (аб ране).

  • Г. руку.
  • Травы гояць раны (маюць лекавыя ўласцівасці).
  • Час гоіць душэўныя раны (перан.; супакойвае, сцішае крыўды і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)