гадзюка, ✂, ж.

  1. Ядавітая змяя з плоскай трохвугольнай галавой.

  2. перан. Пра небяспечнага, шкоднага чалавека (разм., лаянк.).

    • Не жанчына, а г.

|| прым. гадзючы, ✂.

  • Гадзючая скура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)