гадзіць​2, ✂; незак.

  1. каму (чаму). Старацца задаволіць каго-н., дагаджаць.

    • Госцю гадзі, ды і сябе глядзі (з нар.).

  2. Садзейнічаць, спрыяць каму-, чаму-н.

    • Дажджы гадзілі ярыне.

◊

  • Гадзіць як благой (ліхой) скуле (разм.) — вельмі дагаджаць каму-н.

|| незак. згадзіць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)