флюгарка, ✂, ж. (спец.).

  1. Рухомая частка флюгера (у 1 знач.).

  2. Флажок або іншы спецыяльны знак на шлюпцы (парусах, буйках і пад.), які ўказвае на прыналежнасць пэўнаму судну.

  3. Рухомая жалезная надстаўная труба, якая ўстанаўліваецца над дымавой або выцяжной трубой і аблягчае выхад дыму ў ветранае надвор’е.

|| прым. флюгарачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)