фланкіраваць, ; зак. і незак. (спец.).

  1. Быць на флангу, абараніць (абараняць), прыкрываючы з флангаў.

  2. Абстраляць (абстрэльваць) з флангаў прадольным агнём.

|| наз. фланкіраванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)