фланг, , м.

Левы ці правы край шарэнгі, фронту, размяшчэння войск.

  • Ударыць з фланга.

|| прым. фланговы, .

  • Ф. ўдар.
  • Фланговая пазіцыя.
  • Ф. марш (рух паўз фронт праціўніка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)