фланг назоўнік | мужчынскі род
Левы ці правы край шарэнгі, фронту, размяшчэння войск.
- Ударыць з фланга.
|| прыметнік: фланговы.
- Ф. ўдар.
- Фланговая пазіцыя.
- Ф. марш (рух паўз фронт праціўніка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)