флаг1, , м.

Прымацаваны да дрэўка або да шнура кавалак матэрыялу адпаведнай формы і колеру, часта з эмблемай.

  • Дзяржаўны ф. Беларусі.
  • Белы ф. (парламенцёрскі або знак капітуляцыі).

  • Застацца за флагам — 1) у конна-спартыўных спаборніцтвах: не паспець прайсці дыстанцыю, адзначаную флажком, ва ўстаноўлены час; 2) перан. адстаць у чым-н. ад іншых, не дасягнуць мэты, не быць дапушчаным куды-н.

  • Пад флагам якім або чаго — 1) пад якім-н. лозунгам, у імя чаго-н.; 2) прыкрываючы чым-н. свае сапраўдныя мэты і намеры.

|| прым. флагавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)