фініфць, , ж.

Назва эмалі для пакрыцця металічных вырабаў і для нанясення ўзору на фарфор.

|| прым. фініфцевы, .

  • Ф. пярсцёнак (пакрыты фініфцю).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)