фібра1, , ж.

  1. Жылка, нерв (уст.).

  2. перан. Ужыв. ў некаторых выразах з займеннікам «увесь» у значэнні ўся істота (чалавека), сукупнасць усіх сіл (кніжн.).

    • Ненавідзець усімі фібрамі душы (вельмі ненавідзець).

|| прым. фіброзны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)