фарба, , ж.

  1. Рэчыва, што надае той ці іншы колер прадметам, якія яно пакрывае або насычае.

    • Ф. на ацэтоне.
  2. мн. Каларыт, колер, тон (на карціне, у прыродзе і інш., а таксама перан.).

    • Фарбы асенняй прыроды.
    • Абмаляваць падзеі яркімі фарбамі.
  3. адз. Тое, што і румянец.

    • Твар меў штучную фарбу.

|| прым. фарбавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)