фанема, , ж.

У мовазнаўстве: абстрактная гукавая адзінка мовы, якая ў розных пазіцыях выконвае сэнсаадрознівальную функцыю.

|| прым. фанемны, і фанематычны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)