фактар назоўнік | мужчынскі род | кніжнае
-
Прычына, рухаючая сіла якога-н. працэсу, што вызначае яго характар або асобныя рысы.
- Ф. часу.
- Трэба ўлічваць прыродныя фактары.
-
Пасрэднік, камісіянер (устарэлае).
-
Кіраўнік тэхнічнай часткі друкарні, распарадчык яе работамі (устарэлае).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)