факір, ✂, м.

  1. Мусульманскі манах, які даў абяцанне жабраваць; дэрвіш.

  2. Еўрапейская назва вандроўных фокуснікаў першапачаткова з’явіліся з краін Усходу.

|| прым. факірскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)