факельшчык

назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто нясе факел у час шэсця, працэсіі.

  2. Той, хто падпальвае што-н. пры дапамозе факела.

    • Факельшчыкі падпальвалі хаты.

|| жаночы род: факельшчыца.

|| прыметнік: факельшчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)