эмаль, ✂, ж.

  1. Непразрыстая шклопадобная каляровая маса для пакрыцця металічных прадметаў.

  2. звычайна зб. Мастацкія вырабы, пакрытыя такой масай.

    • Грузінскія эмалі.

  3. Рэчыва, што пакрывае знешнюю частку зуба (спец.).

  4. Лакафарбавы матэрыял у выглядзе суспензіі пігментаў (іншы раз з напаўняльнікамі) у лаку.

|| прым. эмалевы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)