эліксір, , м.

Моцны настой на спірце, кіслотах і пад., ужываецца ў медыцыне, касметыцы.

  • Рамонкавы э.
  • Жыццёвы э. (чарадзейны напітак, які імкнуліся атрымаць алхімікі для таго, каб захаваць маладосць; таксама перан. пра тое, што бадзёрыць, дае тонус жыццю).

|| прым. эліксірны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)