электрод, ✂, м. (спец.).

  1. Праваднік, пры дапамозе якога частка электрычнага ланцуга, што ўтвараецца правадамі, злучаецца з часткай ланцуга, што праходзіць у неметалічным асяроддзі (вадкасці, газе і інш.).

    • Дадатны э. (анод).
    • Адмоўны э. (катод).

  2. Элемент канструкцыі, па якім куды-н. падводзіцца электрычны ток.

    • Зварачны э.

|| прым. электродны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)