экзарх, ✂, м.

У праваслаўнай царкве: галава асобнай царкоўнай ці самастойнай царквы, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)