экстаз, ✂, м.

  1. Непрытомна-самазабыўны стан (кніжн.).

    • Дайсці да экстазу.
    • Гаварыць што-н. у экстазе.

  2. Від афектыўнага псіхічнага расстройства (спец.).

|| прым. экстатычны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)