дзівосны, .

  1. Незвычайны, казачна-дзіўны.

    • На вокнах дзівосныя ўзоры пакінуў мароз.
  2. Цудоўны, непараўнальны па хараству.

    • Дрэвы стаялі ў сваім дзівосным жоўта-барвовым убранні.
    • Дзівосна (прысл.) гучала жалейка.
  3. Вельмі добры, выдатнай якасці.

    • Ад дзівоснай стрэльбы вачэй не адарваць.

|| наз. дзівоснасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)