дзівакаваты прыметнік | размоўнае

Дзівацкі, з дзівацтвамі (пра чалавека).

  • Д. дзед.

|| назоўнік: дзівакаватасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)