дзюрчаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Цурчаць, ствараць булькатлівыя гукі.

  • Ручаёк дзюрчаў па каменьчыках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)