дзірван назоўнік | мужчынскі род
-
Нявораная зямля, якая зарасла густой травой.
- Клумбы абложаны дзірваном.
-
Тое, што і дзёран.
- Плугамі ўзнімалі некранутыя дзірваны.
|| прыметнік: дзірванны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)