дзірван, ✂, м.

  1. Нявораная зямля, якая зарасла густой травой.

    • Клумбы абложаны дзірваном.

  2. Тое, што і дзёран.

    • Плугамі ўзнімалі некранутыя дзірваны.

|| прым. дзірванны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)