дзірка назоўнік | жаночы род

  1. Невялікая дзіра.

    • Зацыраваць дзіркі ў шкарпэтках.
    • Пракруціць дзірку ў дошцы.
  2. Пра глухі, далёкі населены пункт (размоўнае).

  3. множны лік, пераноснае значэнне Тое, што патрабуе выдаткаў.

    • У гаспадарцы многа дзірак.

Фразеалагізмы:

  • Патрэбна як у мосце дзірка (размоўнае іранічны сэнс) — пра што-н. непатрэбнае.
  • Дзірка на дзірцы (размоўнае) — зусім падраны.
  • Дзірка ад абаранка (размоўнае) — нічога, пустое месца.

|| памяншальная форма: дзірачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)